Sinds ik geen wielerlicentie meer heb (dat is al een kilo of acht geleden), doe ik eigenlijk nooit meer mee aan wedstrijden. Ik fotografeer er wel heel veel. Soms komt er ook voor fotografen een wedstrijd langs en als het thema dan sportfotografie is, zoals nu bij DIgifotoPro, dan kan ik niet anders dan meedoen.
De opdracht is simpel: Stuur je twee beste sportfoto’s op en wacht op het oordeel van de jury. Dat lijkt simpel, maar dat is het niet. Ten eerste heb ik ongeveer 40.000 foto’s in mijn sportcatalogus staan. Een selectieproces is dus noodzakelijk. Gelukkig selecteer en classificeer ik mijn foto’s meteen na het importeren, dus met een paar drukken op een aantal knoppen, blijven er nog zo’n honderd foto’s over. Na wat wikken en wokken, gooi ik er dan nog een zestig overboord en blijf over met de rest. Dan komt de tweede complicerende factor: Ik kijk zelf nooit echt objectief naar mijn eigen foto’s. Wat slecht is, is zo gezien (en daar ben ik al veel strenger in dan de gemiddelde kijker), maar wat goed is en wat er echt bovenuit steekt is voor de maker zelf veel moeilijker in te schatten. Maar eens rondvragen aan kenners en leken is dan het gevolg. Uiteindelijk blijft er dan een tiental foto’s over. Van een was ik al vrij snel zeker (een van mijn beste foto’s die velen aanspreekt en die gewoon aan alle kanten klopt), maar de tweede foto bleef lastig. Dan komt complicerende factor drie om de hoek kijken: Wat gaat de jury mooi en goed vinden? Deze vraag moet je niet willen beantwoorden, want je moet van je eigen kracht uitgaan, maar speelt altijd op de achtergrond mee. Ik hoor dat ook van anderen (beeldend kunstenaars) die meedoen aan dit soort wedstrijden. Uiteindelijk heb ik ook de tweede knoop doorgehakt. De tweede foto was een a-typische sportfoto, maar het beeld vangt voor mij veel van wat iedere topsporter meemaakt: het afscheid van de topsport.
Na een maandje wachten kreeg ik bericht dat ik gewonnen had, met de eerste foto. Daar ben ik natuurlijk blij mee en trots op. Er waren 377 inzendingen.
Hieronder de twee foto’s. De eerste is uiteindelijk de winnaar gebleken. Vrijdag ga ik in Rijswijk mijn prijs ophalen want ze willen graag een foto van me maken (ik denk niet dat ze weten hoe ik uitzie Ghehehe). Ik zal dan ook eens hun mening vragen over de tweede foto. HIER vind je de pagina op de site van DigifotoPro.
.
Het commentaar van de jury:
“Laat nu juist net die Tour de France Nederland in zijn greep hebben gehouden dankzij de opvallende prestaties van Bauke Mollema. Roel Gaj heeft de renner op prachtige wijze vastgelegd, terwijl hij in de eindsprint net lijkt te winnen van een concurrent van Argos Shimano. Een dynamische plaat, met veel beweging en kleur. Echt een fijne sportplaat…“
.
.
.
.
